پراکنده های ادبی
یک کس بد ما به خلق می گفت ما صورت خود نمی خراشیم
ما خوبی او به خلق گفتیم تا هردو دوروغ گفته باشیم
خال مه رویا سیاه و دانه فلفل سیاه هردو جانسوزند لیک این کجا وآن کجا
نخست موعظه پیر می فروش این است که از مصاحبت ناجنس احتراز کنید
یا رب از ابر هدایت برسان بارانی قبل از آنی که چو گردی زمیان برخیزم
دل از من برد و روی ازمن نهان کرد خدا را با که این بازی توان کرد
دل از من بردی ای دلبر به فن آهسته آهسته
تهی کردی مرا ازخویشتن آهسته آهسته
به عشقت دل نهادم، زین جهان آسوده گردیدم
گسستم رشته ی جان را زتن آهسته آهسته
زبس بستم خیال تو ، تو گشتم پای تا سر، من
تو آمد، رفته رفته ، رفت من ، آهسته آهسته
برهان
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند